కలవరం...........

మది వీణ ను మీటిన నీ అనురాగం
నను కదిలించిన కడలి తరంగం
అలసి సొలసి వలచి
నీ ఒడిలో సేద తీరిన నా మదిపై
రాలిన నీ కన్నీటి బొట్టు తెలిపెను
నీ ఎద లో పొంగిన ఆవేదనను
వెచ్చటి ఆ నీటి బొట్టు
రేపెను నాలో అలజడి
తడిపెను నను నీ ప్రేమ సంద్రపు ఒరవడిలో
ఆ క్షణం నా అనుభవం
అనిర్వచనీయం....
ఓ మధుర జ్ఞాపకం .............
మరపురాని ఆ ప్రణయ తరుణం ,
కలకాలం నిలిచిపోయే ఓ కమ్మని వరం....
కలవరం ....................................